MÜSLÜMANLARIN BU GÜNKÜ AHVALİ
Günümüz insanı serada yetişen domates gibi ne tadı var ne tuzu var. Yani insan hayata hazır değil,oysa bu hayatın sevinci'de var, acısı da var,üzüntü,hastalık vs.gibi olumsuzluklara hazır değil mücadele edemiyor.
Bir şeyi seversen o şey olursun, sonra da o şeyin esiri olursun. Kaybetmekten korkar ve pisikolojin bozulur. Misal; makamını kaybetmek,paranı kaybetmek,eşini kaybetmek veya evladını kaybetmek gibi.
Yüzeysel dindarlık; içeriğini kaybetmiş dindarlık.Yani narsiz dindarlık; Hacca gidiyor içeriğini yaşamadan,ruhunu hissetmeden yapılan bir ibadet.Adam ordan bir resim çekiyor sosyal medyadan paylaşıyor,ben merkezli davranış sergiliyor.
Zengin olmak bu günkü insanın en büyük hedefi,fakat zengin olduktan sonra da insanın kaygısı son bulmuyor devam ediyor.Yani yeni sorunlar ortaya çıkıyor “daha çok kazanma hırsı” Allah Resulu (sav) diyorki ;;Bir insana uhut dağı kadar altın versen doymaz,ikinci dağıda ister daha yokmu der”.Yani şükür ve kanaat yok.
Bü günkü müslümanlık “hazır paket müslümanlığı” içinde ruhu olmayan şekilden ibaret olan müslümanlık. Yani fotokopi gibi.İnsan ilişkileri yapay ve çıkara dayalı.Sıtatüye uygun dosluklar,gizli rekabetler.Adam ramazanda güya iftar yemeği veriyor,lüks bir resterosyonda israf almış başını gidiyor.Davetlilerin hepisi kendi sitatüsünde varlıklı kimseler hiç fakir yok sanki iftar değilde iş yemeği.Çünkü;fakirlerle oturmak onların cakasını bozuyor çok “banel” oluyor.Oysa senin istismar ettiğin dinin Peygamberi Fakirlerle oturup kalkmıştır.
Konfor insanı tüketiyor.Misal;Müslüman bir kız hem kapalı hemde örtüsü,elbisesi,pantolonu,ayakkabısı,çantası vs,vs.habire modaya modele göre habire tüketiyor.AVM’ler onu kesmiyor tüketim manyağı oluyor.Kapitalis sistemin çarkına giriyor.Çünkü dininin “İsraf”kavramını unutuyor. Sınıf atlama kompleksi içinde parayı görünce eski mahallesini değiştiriyor,yeni sosyetik çevreye girmek için kendini zorluyor “zavallı” peki bu çelişki neden “çiğ”müslüman da ondan hakiki iman etmemiş “takliti” imanda.Peygamber (sav) Hayber fetinden sonra çok ganimet kazandılar da kendi payına düşenden hanınmları eve eşya istediler kabul etmedi.Bu paraları o zamanın özel yetiştirdiği dervişleri “eshab-ı suffeye “ harcıyacağını söyledi.İtiraz eden hanımlarını nerde ise boşama aşamasına kadar geldi.Peygamberinden de utanmayan zihniyete yazıklar olsun,yuh olsun,yuh…!
Oysa insan alarak mutlu olmaz,vererek mutlu olur.Misal; Peygamberimiz (sav) kurban eti için evde nekaldı diye hanımına soruyor hanımı bir but kaldı deyince “Elhamdülüllah deyip vererek mutlu olduğunu bize gösteriyor.Allah bahileri sevmez (eli sıkı olan) kim bu yalan dünyanın malını ahirete götürdü ki? Gidenler bu malların yalnız hesabını verecekler hiç akıl etmezmisin be sehluk.?
Cimriye şu soruluyor; malınımı çok seviyorsun günahınımı çok seviyorsun. Cimri cevaben kim günahını sever,tabiiki malımı seviyorum der.Adam cimriye o zaman neden sevdiğin malı burda bırakıp da günahını otarafa götürüyorsun der.
Allah (cc) bize neden sahip olmadın demiyecek,neden olmadın diyecek. Ey gafil müslüman,dünyanın sefil esiri müslüman,malının kölesi,esiri müslüman.Sen Allah’ın “Yer yüzünde ki Halifesi” değilmisin? Oysa Allah (cc) bütün kainatı,semavatı,nebadatı senin emrine verdi,sen emrindeki malamı esir oldun sehluk…? Yazık sana yazık !